Λάιφ γουιθάουτ φέισμπουκ…
Ζωή χωρίς το
Facebook. My storie,
Βy
Georgina Pil.
Και μια μέρα λέω στον εαυτό μου «θα κλείσω το Facebook!» και το έκανα. Μετά
από σχεδόν 8 χρόνια ενεργού λογαριασμού και καθημερινής ενασχόλησης με τα «κοινά»
πάτησα το μαγικό κουμπάκι απενεργοποίησης του λογαριασμού.
Τώρα θα μου πεις, σιγά τα αυγά ….αλλά από την στιγμή που το πάτησα άλλαξε η καθημερινότητα μου.
Τώρα θα μου πεις, σιγά τα αυγά ….αλλά από την στιγμή που το πάτησα άλλαξε η καθημερινότητα μου.
Η ζωή με το Facebook ήταν ένα ατελείωτο τσεκάρισμα των updates .Σε κάθε
ευκαιρία είσαι μέσα παρακολουθείς τις ζωές των άλλων αλλά και την εικονική ζωή
σου όπως θα ήθελες να την βλέπουν οι άλλοι. Θα μπορούσα να το περιγράψω ως διακριτικό
κουτσομπολιό, τόνωση του εγώ αύξησης του
ναρκισσισμού και εγκλωβισμό σε μία
εικονική πραγματικότητα που διαφέρει τελείως από την πραγματική ζωή. Το
βασικότερο όμως είναι το χάσιμο χρόνου.
Προσπαθείς να φτιάξεις την εικονική σου ζωή ξεχνώντας να
ζήσεις την δική σου . Η τροφή πληροφοριών όμως που παίρνεις από το Facebook σου
δημιουργεί και ένα αίσθημα εξάρτησης. Ένα τερατάκι σε προκαλεί να ανεβάζεις
νέες φωτογραφίες να ενημερώνεις τον κόσμο για το τι τρέχει στην ζωή σου να
μαζέψεις Like για να γίνεις επίκεντρο της προσοχής, να δείχνεις
γοητευτικός γιατί που ξέρεις μπορεί
κάποιος να ερωτευτεί την εικόνα προφίλ σου.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Στα επαγγελματικά έχει πέσει
μεγάλη πίεση μεγάλος φόρτος εργασίας συναισθηματικά όχι και στην καλύτερη
κατάσταση λόγω ενός αποχωρισμού τα ερωτικά στάσιμα και μέσα σε όλα αυτά
τελείωσαν τα μεγκαμπάιτς αρχές του μήνα. Λέω ήρθε η ώρα σημάδι από τον θεό!
Κλείνω το Facebook.
Όλη μου η προσοχή πέφτει στην δουλειά είμαι συγκεντρωμένη
πλέον. Γυρνάω σπίτι και ασχολούμαι και πάλι με τα χόμπι μου που είχα σχεδόν εγκαταλείψει.
Ξεκίνησα να φροντίζω τον εαυτό μου και να επιμορφώνομαι. Η έξοδος για
διασκέδαση δεν επικεντρώνεται πλέον στην selfie που θα ανεβάσουμε στο FB για το check in . Δεν τσεκάρω το κινητό
μου κάθε λίγο και λιγάκι , η μπαταρία του κραταει 2 μέρες πλέον (εδώ γελάμε).
Επικεντρώνομαι στους γύρω μου και κοινωνικοποιούμαι με τον κλασσικό πατροπαράδοτο
τρόπο, την face to face συνομιλία και όχι μέσω του messenger.
Το μόνο που με εκνευρίζει
μετά το κλείσιμο του λογαριασμού είναι οι ερωτήσεις του τύπου « σε
ενοχλούσε κανείς και το έκλεισες;» «κρύβεσαι
από κάποιον;». Σκάστε πια απλά το έκλεισα! Ανεξαρτητοποιήθηκα! Ζω!
Follow
my lead! And live your life!
Kisses
many!!!